Μνήμη - της Μαρίας Μίγκλη

 (Έφημεριδα Λογοτεχνικό Βήμα)

Μες το κρύο η ανάσα μου σχημάτιζε

Σκόρπια σύννεφα

Ενώ έσκυβα να δω μες τη βουή

Του δρόμου τη ροή 

Μουσικές και φώτα από τα παράθυρα

Έξω ξεχύνονταν

Και την ομορφιά του κόσμου

Τα μάτια κατάπληκτα αντίκριζαν

Σε σκεφτόμουνα αδιάκοπα και έλεγα 

Τα χρόνια πως θα πέρναγαν

Ίσως κάποτε στα φύλα της αυλής

Τα χρώματα ξεθωριαζαν

Το θυμάμαι μες το βλέμμα σου 

Ένα πρωί πως χάθηκα 

Και τα λίγα λόγια πουχες να μου πεις 

Στην μνήμη κράτησα.