Αν - της Μαρίας Μίγκλη

Αν ο πόθος

Παράβγαινε το θάνατο,

Θα έστεκε ο θάνατος πιο πέρα.

Για λίγο αέρα ,

Απτης ψυχής το άβατο.

Με άστρα θα γέμιζε η μέρα.

Αγκαλιασμένα και κρυφά ,

Να μας φυλούν.

Κάποιο Σάββατο ,

Ή μια αδειανή Δευτέρα.

Και ο κόσμος θα’μοιαζε,

 στο χέρι με άσπρη βέρα.

Κιαν η ζωή μας,

Μείνει μονοπάτι αδιάβατο.

Μέχρι το θάνατο,

Ο πόθος και η ψυχή μας